Ik zie lange corridors met deuren,
de wandelgangen van het kantoor.
Mensen komen en gaan,
fluisteren en zeuren,
drinken er koffie tussendoor.
Ze hangen en staan.

De dames en heren lopen alleen
of in groepen, sjokken en slepen
tussen kantoor en kantine.
De muren van glas of van steen
worden soms aangegrepen
op zoek naar lucht of nicotine.

Geen gang is gelijk,
noch hen die er toeven.
Ze zijn slechts een poort
zonder raam of uitkijk.
Gevormd door de groeven
waar al wordt gehoord.

23 juli 2014
Kees Koot