Het oude koninkrijk

Het Amsterdamse Bos, het mag die naam niet dragen,
want elke boom en elk pad is keurig aangelegd.
Voor de Schinkelpolder is het lot beslecht.
Verdwenen zijn de weiden die er lagen.

De roeiers stuwen golven op de Bosbaan,
de coach fietst schreeuwend mee.
Een ouderpaar verpoost zich hier tevree
en ziet een reiger in een vijver staan.

Opa Knelis met zijn vrouw Katrijn
in hun woning aan de Noorddijk
konden daar gelukkig zijn.

Terwijl ik naar hun trouwkiek kijk,
herinner ik; Het hoge riet, zijn werkterrein,
en de bosrand als hun koninkrijk.

7 april 2008

Ruggelings

Getweeën liggen wij ruggelings in het gras.
De zon doet nog een keer zijn best.
Bomen ontdoen zich dwarrelend van hun jas.
De wind blaast zacht, als een laatste test.

Slechts vissers zijn er op het water.
Ouderen schuifelen voorzichtig op de stoep.
De kauwtjes houden geen moment hun snater.
Een hond draait ruggelings zijn poep.

Ik zie het najaar stormend komen.
Het leven voor een poosje in de achteruit
met rust, bezinning en een beetje dromen.

De nachten slokken het meeste van de dag
Achterover staar ik naar de sterren
en denk terug hoe ik in het gras daar lag.

8 oktober 2013