Het Amsterdamse Bos, het mag die naam niet dragen,
want elke boom en elk pad is keurig aangelegd.
Voor de Schinkelpolder is het lot beslecht.
Verdwenen zijn de weiden die er lagen.
De roeiers stuwen golven op de Bosbaan,
de coach fietst schreeuwend mee.
Een ouderpaar verpoost zich hier tevree
en ziet een reiger in een vijver staan.
Opa Knelis met zijn vrouw Katrijn
in hun woning aan de Noorddijk
konden daar gelukkig zijn.
Terwijl ik naar hun trouwkiek kijk,
herinner ik; Het hoge riet, zijn werkterrein,
en de bosrand als hun koninkrijk.
7 april 2008