In de zon verbleekt te veel,
merk je dat je schaduw mist
en een rustig vergezicht.
Op wie de ogen zijn gericht,
oordeelt men beslist,
verkwijnt onder het krakeel.

Aan de top wankelt elke held,
zie je diepten nader komen
en alles in verten verdwijnen.
Als belagers verschijnen,
valt ondergang niet in te tomen,
gaat men ten onder aan geweld.

26 oktober 2013