Het stormt in mijn kop.
Het najaar woelt overhoop
wat lang bedekt is geweest.
Vooral wat ik heb gevreesd
drijft me in de knoop
Waar vind ik de stop?

IJzige wind bevriest mijn lijf.
De winter zet alles stil
wat eens in beweging was.
In de kilte zet ik een laatste pas.
Weet niet meer wat ik wil
of waar ik straks verblijf.

Een zachte bries warmt de geest.
De lente ontluikt het groen
wat onderaards verbleef.
Het ontwaakt wat me ooit dreef,
zegt me wat te doen.
Leven op een nieuwe leest.

De sirocco voert de hitte aan.
De zomer laat alles bloeien
wat langzaam is ontloken.
Ik voel wat me heeft ontbroken
Verandering blijft boeien,
geeft zin aan het bestaan.

17 november 2014