Horden lopend door het leven,
springen over metersbrede sloten.
Wachten we toch maar even
of hebben we al tot de sprong besloten?

Hobbels nemend door de straten,
struikelend over omhoog staande stenen.
Aarzelen we voor de grote gaten
of nemen we toch de benen.

Klimmen over omgevallen bomen,
slingerend door ondoordringbaar bos.
Zullen we er ooit wel komen
of gooien we de remmen los.

Obstakels zijn er in vele maten,
geen pad is zonder hindernissen.
Stilstaan is het leven laten.
Beter kun je over je eigen weg beslissen.

13 maart 2014