Nu je mond steeds minder spreekt
en je oren harder horen,
je ogen staren en de glans verbleekt,
wil ik dat niets je rust meer kan verstoren.
Nu je uren traag verstrijken
en je dagen worden afgeteld,
wil ik met je het liefste kijken
naar wat ons leven heeft verteld.
Nu je lachjes meer vervlakken
en je emoties ver zijn opgeborgen,
wil ik je intens vastpakken
en je ontlasten van al je zorgen.
8 januari 2014