k voelde me een trekpop
met gebroken draden.
Het leven op zijn kop,
even zonder daden.

Gekluisterd aan het bed,
hooguit beentje heffen.
Rusteloos zonder de pret.
Ik ging het me beseffen.

Kon ik maar op pad,
buurten en wat praatjes.
Dit hangen ben ik zat.
Ik zoek mijn beste maatjes.

Een trekpop in een kist,
niet eens een marionet.
Vast wel iemand die me mist,
en mij optilt uit mijn bed.

26 november 2013