Als mijn stem straks zachtjes kraakt,
zing jij dan met me mee?
Het mooiste lied voor jou gemaakt,
zingen wij dan met zijn twee.

Als ik de woorden ben vergeten,
neurie jij dan met me mee?
De zinnen zijn versleten,
maar wij zingen met zijn twee.

Als ik de noten niet kan halen,
dans jij dan met me mee?
We draaien duizend malen
op het liedje van ons twee.

Als mijn klanken zijn verstomd,
zing jij dan voor ons twee?
En als er niemand komt,
zing en dans ik met jou mee.

30 augustus 2014
Kees Koot

Ongeduld valt niet te betomen.
Rijen zwellen aan bij kassa’s,
toegangspoorten en verzorgingshuizen.
Niemand kan eraan ontkomen.
Verzwolgen door de mensenmassa’s
verkwijnen we bij sluizen.

We raken oud en ook versleten,
het leven gaat te snel,
terwijl we leunen op een stok.
Misschien moet je het vergeten,
ben je niet langer in tel
en blijft het wachten in je hok.

Waren we maar slakken,
dan weet je het gaat traag.
Je onderkomen op je rug
met allerhande ongemakken.
Rest nog wel de vraag:
Vervliegt de tijd dan vlug?

28 augustus 2014
Kees Koot