De mens verschilt niet.
De mens gelijkt.
Hoe dichter men staat.
Hoe overeenkomstig men is.

De mens verandert niet.
De mens kantelt.
Hoe meer men draait.
Hoe zichtbaar men is.

De mens wijkt niet af.
De mens blijft.
Hoe verder men dwaalt.
Hoe beter men ziet.

11 februari 2014

De lichtheid van mijn ondragelijke pijn,
de kalmte van mijn onbedaarlijke onrust,
de zachtheid van mijn diepe wonden,
de zoetheid van mijn bitterste smaak,
de bedaardheid van mijn opgekropte woede,
de ongevoeligheid van mijn verscheurde hart,

het overvleugelt elke dag,

de pijn van mijn montere gedachten,
de onrust van mijn bevrijde kalmte,
de wonden van mijn nuchtere beleving,
de smaak van mijn zoetste honing,
de woede van mijn rustige gedrag,
het hart van mijn geheeld gevoel.

6 februari 2014

Bestaat er moed, als je de dood in de ogen ziet?
Is er vriendschap, als je niemand kent?
Waar is de rechtvaardigheid, als er geen oordeel is?
Wat betekent bezit, als niemand er naar omkijkt?
Is er kennis, als de denkers zijn gestorven?
Wat blijft is de overpeinzing en dat niets werkelijk is.

5 februari 2014

Wat ik voel, zal me niet ontgaan.
Wat ik hoor, vult mijn gedachten.
Wat ik zie, tovert zinnebeelden.
Wat ik proef, betekent strelen.
Wat ik mis, laat op zich wachten.
Zolang ik denk, blijf ik bestaan.

Wie me proeft, zal me niet ontgaan.
Wie me voelt, vult zijn gedachten.
We me hoort, tovert zinnebeelden.
Wie me ziet, hoeft niet te wachten.
Wie me mist, wil me strelen.
Zolang ze aan me denken, zal ik bestaan.

2 februari 2014

Leg gerust je hoofd maar neer
op mijn schouder of mijn arm,
als je het eventjes niet weet.

Pak mijn hand heus even vast
of steek je arm maar in,
als je steun zoekt voor een tel.

Val me, al is het voor een ogenblik,
zomaar om mijn nek,
als je een pleziertje delen wil.

Spring af en toe ongevraagd
eens achter op mijn rug,
als je het te moede is.

Fluister je vragen van de dag
zachtjes in mijn oor,
als je een antwoord gebruiken kan.

Vind je baken van vertrouwen
steeds bij mij,
als je naar de richting zoekt.

3 februari 2014

Mocht je willen zingen,
dan schraap ik al mijn keel.
Mocht je willen praten,
dan heb ik mijn mond geroerd.
Mocht je willen huilen.
dan pleng ik traantje mee.
Mocht je willen varen,
dan stap ik in de boot.
Mocht je willen schreeuwen,
dan staan mijn oren open.
Mocht je willen slapen,
dan lig ik naast jou in bed.
Mocht je willen vliegen,
dan sla ik mijn vleugels uit.
Mocht je willen peinzen,
dan bedenk ik wel waaraan.
Mocht je willen dansen,
dan zwier ik met je mee.

18 januari 2014

In bossen donker als de nacht
zorg ik dat je niet valt.
Door woestijnen van dorheid
breng ik je bij de oases.
Over bergen tot aan de hemel
draag ik je over de toppen.
Langs klippen met afgronden
leid ik je voorbij de diepten.
Door moerassen vol drijfzand
ga ik je voor over veilige paden.
In oceanen met golven vol liefde
dompel ik je voor altijd onder.

17 januari 2014