In alles wat je tegen staat
herken je de zoektocht
naar het onbestaanbare.

Bij alles wat je in verwarring brengt
herken je de gedachten
aan het onbereikbare.

Met alles wat je in je leven begeert
verlies je de ziel
in het onbeweeglijke.

Door alles wat je hebt meegemaakt
open je de weg
tot het oneindige.

31 oktober 2013

Ik draag ze met me mee,
de gezichten van mijn vrienden.
Ik heb ze opgeborgen,
de verhalen van mijn familieleden.
Ik voel ze in mijn ziel,
de harten van hen die ik moet missen

2 november 2013

Om de eenzaamheid die je voelt,
wil ik er voor je zijn.
Op de vragen die je houdt,
wil ik het antwoord vinden.
Om het verdriet die je hebt,
wil ik je troost brengen.
Om de pijnen die je tegenkomt,
wil ik je de verzachting geven.
Om de angsten die je omringen,
wil ik je bescherming bieden.
Om de gevoelens die je hebt,
wil ik er voor je zijn.

3 november 2013

Vandaag zat het me tegen,
kon mijn draai niet vinden.
Vertrok ’s ochtends in de regen
moest door stormen en winden.

Voelde me wat in teneur,
bromde zonder reden.
De dag ging voort in sleur,
heb iedereen gemeden.

Wilde jouw gezicht weer zien,
al was het maar je silhouet,
Ik zag je even niet!
Een dagje zonder pret.

30 oktober 2013

Spieden door een verrekijker.
Turen naar de anderen.
Dagen op de uitkijk staan.
Vechten voor bestaan.
Niets zal er veranderen
en rijken worden rijker.

Loeren naar een prooi.
Zoeken naar je wegen.
Wachten op een hartverwarmer.
Vrij raken uit je kooi.
Slechts zorgen kom je tegen
en armen worden armer.

29 oktober 2013

Lopen langs het strand.
Zingen bij het werk.
Pootje baden in de zee.
Wandelen hand in hand.
Bidden in de kerk.
Op de fiets de kinderen mee.

Alle dagen een gedicht.
Welkom bij de deur.
Kussen op de wang.
Van overzee een postbericht.
Gek doen tegen sleur.
Liefde levenslang.

28 oktober 2013

Vanaf het station tot aan de dam
schichten mensen aan elkaar voorbij,
kijken daarbij niet op of om,
waar men ging en waar men kwam.
Staan bij haltes in de rij.
Werken zich alle dagen krom.

Groepen lopen in colonne
achter gidsen door de stad,
horen de verhalen van weleer,
zien door ramen een matrone,
maken tussendoor de kelen nat,
zeggen dag en tot een volgend keer.

27 oktober 2013

Bij dopen ga je kopje onder,
de ziel voorgoed gereinigd.
Water verricht het wonder
tot in eeuwigheid geheiligd.

Vuur doet de geest ontvlammen
of de aarde zwart verbranden.
De hitte kan verlammen
als we in de hel belanden.

Soldaten in frontlijn
moeten de vuurdoop ondergaan.
Voor hun angsten en de pijn
hoort waardering te bestaan.

Een insigne opgespeld,
verschaft hun alle eer.
De hemel en de hel
tellen dus niet meer.

16 april 2008

Een foto in de krant,
het was ergens in Zaandam,
zijn dochter aan de hand
ze heette Mary-Ann.

Een gewone man met hoed
en een lange jas,
hij had heldenmoed
beheerde stipt de kas.

“Gaf spoorwegstakers geld,
en had zich volop ingezet”;
zo wordt nog steeds verteld,
“als bankier van het verzet”.

Verduisterde vijftig miljoen
bij De Nederlandsche Bank.
Niemand wist dat na te doen.
Hij verdient onmetelijke dank.

Uiteindelijk in de val,
opgepakt en opgesloten,
is Walraven van Hall
in de duinen doodgeschoten.

15 april 2008

Saxicola rubetra, zoals het wordt genoemd,
zoekt zijn heil in kruidenrijke terreinen.
Wees wel vlug, want in de toekomst doemt,
dat het uit ons landschap gaat verdwijnen.

Het broedt in het hooi- of blauwgrasland
en soms ook op paarse heidevelden.
Er is verruiging en verdroging aan de hand,
de mens moest zich zonodig laten gelden.

Te zien vanaf de lente tot in de late zomer
op de heide of in een vochtige duinvallei.
Het kijkt uit vanaf een spriet, dit voor de dromer,
anders trekt het paapje ook aan u voorbij.

9 april 2008